Pas als we terugkeren naar ons innerlijk besef van eigenwaarde, waardigheid en zelfrespect en ons verbinden met de waarheid van onze individuele stemmen en harten, kunnen we werkelijk genezing brengen naar en in ons verscheurde en gewonde zusterschap.
Het daagt ons uit om de diepe krochten van ons hart te betreden om alle manieren waarop we:
– onze zusters hebben gevreesd
– door hen zijn verraden
– door hen zijn verlaten
– van hen afgescheiden zijn geraakt
te lokaliseren.
Het roept ons op om diep in ons hart te kijken naar alle manieren waarop we onze angst voor het zusterschap hebben geïnternaliseerd.
We dienen te beseffen dat ons gevoel van loskoppeling van het zusterschap een van de krachtigste destructies is geweest die we als vrouwen hebben ervaren; dit is de verwijdering geweest van de draden die ons door de eeuwen heen hebben verbonden met het hart van de Moeder.
We dienen te beseffen dat het door zusterschap is dat we ons herinneren wie we zijn. In een cirkel, door de ogen van een andere zuster, komen we eindelijk weer samen op onze soevereine tronen.
We dienen de diep pijnlijke, etterende littekens en verborgen schaduwen van wantrouwen binnen het zusterschap te erkennen.
Laten we buitengewoon eerlijk, intens liefdevol en mededogend zijn, terwijl we donkere wonden blootleggen… de wonden die verborgen zitten achter onze pogingen om liefde van buiten onszelf te krijgen.
Laten we het oude, welig tierende, verschrikkelijke geloof uitroeien dat er maar één priesteres is; dit creëert een machtsdynamiek dat iedereen minder is dan “zij”: minder krachtig, minder mooi, minder intelligent, minder waardevol. Dit staat geschreven in ons cellulaire lichaam, gecodeerd in onze mythen en legenden.
Laten we elkaar nadrukkelijk bekrachtigen in onze diepste roepingen, laten we ons bevrijden van de ziekte van competitie en vergelijking, en laten we onszelf in plaats daarvan, als een dagelijkse praktijk, naar een frequentie van samenwerking brengen en naar een diepe toewijding om de spiegel van projectie te zuiveren!
Zie de grootsheid van elke zuster!
Laten we alle rimpelingen van jaloezie, afgunst, vergelijking en competitie voelen en ontmaskeren en als brandstof laten dienen die het alchemistische vuur van heling aanwakkert. We dienen deze gevoelens te omarmen en ze tot onze bondgenoten maken tijdens deze cruciale tijd van heling. Het is tijd om ze niet langer in schaamte te verbergen, maar ze uit te spreken, ze toe te eigenen en onze weg terug te vinden naar onze individuele soevereine kracht.
Stop met alle acties die geen respect tonen voor of schade toebrengen aan onze zusters.
Wees bereid om te kijken naar alle manieren waarop we onszelf afscheiden, of dat nu in de vorm van exclusiviteit of inclusiviteit is.
Wees respectvol naar en integer met elkaar.
Eer elkaar.
Respecteer elkaar.
Buig voor de wijsheid van de innerlijke waarheid en het diepere weten van elke zuster … zelfs als deze niet de jouwe of de onze is.
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne ❤
