Neem verantwoordelijkheid voor je eigen leven, geluk en heelheid.
Het is zo gemakkelijk om – vaak onbewust – de ‘schuld of fout’ bij de ander te zoeken – wie dat ook mogen zijn. Het is gemakkelijk, het is comfortabel.
Maar tegelijkertijd plaatsen wij onszelf hiermee in de meest nadelige positie, namelijk als slachtoffer van ons eigen leven, waarvan niets afhangt en waardoor niets kan worden veranderd.
Vanuit een dergelijke houding kan het alleen maar verder bergafwaarts gaan.
Verantwoordelijkheid nemen is niet gemakkelijk.
Het betekent een groter begrip van jezelf, het leren doorzien van je eigen patronen, gewoonten, programma’s en trauma’s. Het betekent eerlijk en compromisloos zijn tegenover JEZELF.
Bij het nemen van de leiding over je leven is er absoluut niemand van buitenaf betrokken. Je hoeft nergens met een ander over te praten, niets met iemand anders te doen.
Het is de meest intieme daad tussen jou en jezelf. De puurste, diepste verbinding met jezelf.
Het is eerlijk in de spiegel kijken en jezelf ZIEN.
En als je iets ziet wat je niet bevalt, dan ben jij en alleen jij degene die het kan veranderen.
Ja, de mensen in ons leven belichten onze onbewuste patronen, MAAR deze zijn uiteindelijk nog steeds van onszelf. En totdat we gaan zitten om een eerlijk gesprek met onszelf te voeren, zullen we ze onophoudelijk naar buiten projecteren, ze tot in de kern veroordelen, ze bekritiseren en ontkennen, totdat ze uiteindelijk als een tsunami over ons heen spoelen…
Er is niemand behalve jij.
Hoe gelukkig je bent, hangt alleen van jou af.
Wat de kwaliteit van je leven is, hangt alleen van jou af.
Het is heel gemakkelijk om iemand anders te zijn. Maar dat is het niet.
Het besef en het aanvaarden van die verantwoordelijkheid is zowel het meest bevrijdende als bekrachtigende wat je kunt ervaren.
Vraag jezelf eens af: Hoe vaak geef je anderen al dan niet bewust de schuld van jouw omstandigheden?
Hoe vaak geef je omstandigheden/situaties/mensen de schuld van wat er met je gebeurt?
Een van de meest eerlijke en oprechte intieme manieren om verbinding te maken met jezelf, zonder een omweg te nemen, zonder drama, zonder illusies en projecties, is jezelf de volgende vraag te stellen:
Waardoor heb ik deze situatie in mijn leven gebracht?
Welk deel van mij moet gezien/geheiligd worden? … En dan misschien geaccepteerd en geïntegreerd, maar dat is niet echt nodig.
De dingen die in ons leven gebeuren, zijn een weerspiegeling van onze innerlijke wereld. De 95% onbewustheid die zich een weg baant om bewust te worden. En dus… ons hele leven.
Verantwoordelijkheid nemen is de manier om terug te keren naar ons centrum, achter het stuur van ons leven te kruipen en onze eigen kracht te ervaren.
Het bekritiseren, beschuldigen en afschuiven van de verantwoordelijkheid op iemand anders – maakt ons klein, ontkracht ons en nodigt ons gemakshalve uit in de rol van kleine kinderen van wie niets afhangt.
Alles hangt er vanaf.
Ik kan, jij kunt het, wij kunnen het.
We kunnen het allemaal. Maar alleen als we in ons centrum staan en alles objectief bekijken. En ja, het is soms verschrikkelijk pijnlijk en moeilijk, het kan soms voelen alsof het leven het onmogelijke van ons vraagt.
Maar als het ons overkomt, dan kunnen we het. Altijd!
Wanneer we naar ons innerlijk centrum gaan en verantwoordelijkheid nemen, dan verandert plotseling, als bij toverslag, de hele werkelijkheid. Alles centreert zich met absoluut gemak om ons heen. Dan stroomt het leven een andere kant op.
Verantwoordelijkheid is een van de grote thema’s in ons leven. Dagelijks leren we wat het betekent om verantwoordelijkheid te nemen voor onszelf, onze woorden en onze daden.
En het prachtige is dat als je je op een gegeven moment omdraait, je ontdekt dat je op de een of andere manier ongemerkt een lange weg hebt afgelegd en ver bent gekomen.
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactie veld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne ❤
