Vergeving…

De enige persoon die we moeten vergeven, zijn wij zelf.
Het is gemakkelijk om fouten in de ander te ontdekken, maar er is geen fout: iedereen krijgt wat van hem/haar is in het leven. We trekken die situaties aan die we het meest nodig hebben. De mensen met wie wij precies dat rollenspel uitspelen wat voor ons op dit moment het belangrijkst is. Wij trekken die rollen zelf aan. Niet bewust van de wetmatigheden, vaak degene die ons niet zo bevallen.

Deze realiteit kent wetmatigheden, het universum kent wetmatigheden, universele wetten: van oorzaak en gevolg, of karma, of hoe je deze ook wilt noemen.
Niets overkomt ons toevallig. Verantwoordelijkheid nemen voor wat ons overkomt, is een van de grootste zegeningen en krachten die we hebben gekregen. Anders kan het slachtofferschap eeuwig doorgaan.

We moeten onszelf vergeven.

Over hoe hebben we onszelf niet op de eerste plaats gezet.
Hoe vaak hebben we onze behoeften niet verwaarloosd, hoe vaak hebben we onszelf niet verloochend, ofwel om onszelf iets te bewijzen, ofwel uit angst iets te verliezen, of uit een pijnlijke gehechtheid aan iemand/iets. Er zijn duizenden redenen.

We moeten onszelf vergeven hoe vaak we de behoeften van ons lichaam negeren. Van goede slaap, goede voeding, beweging, rust, frisse lucht, onszelf verzorgen, een harmonieuze omgeving.
We leven elke dag in een gekkenhuis, we martelen ons lichaam op alle mogelijke manieren zonder te beseffen wat we onszelf precies aandoen.

We moeten ons lichaam om vergeving vragen.

Ook aan ons innerlijke kind.
Omdat we het zelden geven wat het echt nodig heeft. We zijn er zelden voor hem/haar, met de liefde, zorg en aanwezigheid die het nodig heeft. Wij vergeten het. Wij laten het in de steek. En steeds meer scheiden we ons op die manier van het leven af.

We moeten onszelf om vergeving vragen voor de hoeveelheid onnodige stress waarmee we ons dagelijks leven vullen. Hoeveel stress en spanning leggen we onszelf niet op, waarbij we onszelf wijsmaken dat dit een kwaliteitslevensstijl is. Dat is het niet. En dat is ook niet nodig. Maar onze programma’s werken en dat is dat. Steeds weer stress, haast, spanning, beklemming in ons hele wezen… Waarom is het echt nodig?

We moeten onszelf om vergeving vragen – omdat we zo vaak vergeten dat we onze eigen liefde en zorg nodig hebben; om het niet zo buiten onszelf te zoeken. Het is geweldig als het van een ander, van anderen komt. Maar we zijn hier voor onszelf. En de liefde die we het meest nodig hebben, vergeten we op de een of andere manier aan onszelf te geven, te voelen.
We moeten onszelf vergeven dat we onszelf voor iemand of iets hebben verraden, dat we onszelf niet hebben gehoord, niet naar onszelf hebben geluisterd. Dat we onszelf soms helemaal vergeten…

Wat de anderen betreft: elke actie heeft gevolgen.

Vandaag kunnen we nadenken en reflecteren over de resultaten van onze acties en er betekenis aan geven. En laten we eerlijk zijn, we kunnen ook erkennen dat onze acties anderen soms echt pijn doen. Laten we daarmee stoppen. Vanuit het inzicht: verantwoordelijkheid.

En vooral: nederigheid.

Laten we beseffen dat we allemaal een zijn, dat we het samen doen, dat we verbonden zijn. Eén actie, één woord heeft gevolgen voor zoveel mensen, situaties, factoren die ons verstand niet kan bevatten…

Maar wij zijn samen. Altijd.
Wij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
En elke actie verandert het systeem.
Bescheidenheid, nederigheid.

Niemand is onfeilbaar, niemand is almachtig.
We zijn mensen, we maken fouten, we begrijpen het, we beseffen het, we zetten stappen in de richting van iets anders.
En zo groeien we gestaag.

Er is geen gebrek aan evenwicht in het systeem. Alles harmonieert altijd wel ergens mee. Elke actie vindt een tegenwicht. En wat wij daarvan leren, is onze zaak.

En dus…
Moge er vrede en warmte in ons hart zijn.
Nederigheid en vrede in onze ziel.
Dat we niet zondeloos zijn.
En dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.

En ik wens dat er meer liefde en goedheid naar ons toe mag komen, meer begrip voor onszelf en meer voor de ander.
Dat we samen de wereld tot een betere plek kunnen maken.
Voor ons en voor al degenen die nog volgen.

Nu ben ik heel benieuwd

Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!