In deze samenleving is ons veelal verteld en aangeleerd dat we die emoties die we als vervelend bestempelen beter uit de weg kunnen gaan – onderdrukken noemen we dit – en ze bij voorkeur, maar liever niet mogen voelen. Dit staat haaks op de frequentieverhoging die we het liefst zouden willen ervaren.
Frequentieverhoging en diep in ons zelf gaan zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het een kan niet zonder het ander. Om de hogere frequenties werkelijk in onszelf toe te laten om deze vervolgens in de Nieuwe Aarde te verankeren, wordt een nog diepere indaling – je zou het ook gronding kunnen noemen – van onze ziel gevraagd. Hiervoor moet ruimte worden gemaakt. Dit kan niet anders dan door je licht te laten schijnen over je eigen innerlijke “duisternis”.
Het is niet voor niets dat we in onze seksuele en liefdesverbindingen enerzijds tot grote hoogte kunnen stijgen en anderzijds geconfronteerd worden met de diepste duisternis in onszelf, ofwel alles wat nog om heling vraagt. Achter al die zielenafspraken, waarin je vaak beurtelings de rol van dader en slachtoffer speelt, zit een grote Liefde voor elkaar, een diepe zielsverbinding van waaruit je voor elkaar de spiegels wilt zijn. We worden uitgenodigd om ons te openen, onszelf te helen en zo te groeien in liefde.
Net zoals onze in- en uitademing onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, vraagt ook onze ascensie tegelijkertijd verdieping, het de diepte ingaan, innerlijk werk. Alleen zo kan elke keer een nieuwe balans ontstaan. Het een kan niet zonder het ander. Dat is onmogelijk.
Helaas zijn er nog velen die menen dat de weg alleen maar via de hogere frequenties gaat en het belang van landing in de diepste diepte onderschatten. Nogmaals de hogere frequenties dienen ergens te landen…
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne
Lieve Yvonne,
Ik ben zo dankbaar dat ik dit mag lezen al jouw blogs, dit is waar ik zo naar uitkeek.
Dit gevoel, zo diep. Ik doe ontzettend mijn best om alles te voelen en zo pijn op te lossen.
Ik ben werkelijk geroerd door dit alles.
Je titel , frequentieverhoging is je pijn aangaan is de draad doorheen mijn leven.
Dankbaar voor mijn leven dat me al zo veel moois gegeven heeft via de pijn.
Je beschrijft het heel mooi.
Dank je