Zelf-onderzoek is riskant, want het betekent het onbekende binnengaan, je openstellen voor wat zich in het moment aandient. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Je laat alles achter je, waarmee je vertrouwd bent, waarbij je je comfortabel voelt en gaat het onbekende binnen. Dat … is ongemakkelijk.
Om het Goddelijke te kunnen ervaren moet jij – het denken, het ego – er tussenuit. Geen gemakkelijke opgaaf. Je denken kan het spel van de uitvluchten eindeloos blijven spelen. Elk moment vindt het wel een nieuwe reden om datgene wat zich in het NU aandient uit de weg te gaan, om aan dat wat IS te ontvluchten, om niet te hoeven ervaren.
Ik weet uit eigen ervaring dat daar moed voor nodig is. Moed omdat hetgeen zich in dit moment kenbaar maakt, verlies geeft van houvast, structuren. Het geeft chaos, echter alleen vanuit chaos kan vernieuwing ontstaan.
Zolang je je afzet, zolang je je angst laat prevaleren, des temeer verkramp je, des te harder sluit je je af.
Misschien helpt het je, wanneer ik mijn eigen verhaal met je deel. Toen ik midden jaren negentig een bewustzijnstraining volgde, die op het bovenstaande geënt was, ging ik elke maand met het nodige lood in de schoenen heen. Op een of andere onwaarschijnlijke manier ging ik echter altijd trouw.
Tijdens de vele bijeenkomsten zaten zowel ik als mijn medecursisten vervolgens met enige regelmaat de neuzen van onze schoenen te bewonderen, immers als het oog maar niet op mij/ons viel.
Het hielp niet echt, want desondanks werd mij met enige regelmaat de spiegel voorgehouden en mocht ik door opkomende emoties heen. Dit was lang niet altijd leuk. Vaak zelfs ervoer ik dit als uitermate pijnlijk. Terugkijkend besef ik echter welk een waarde juist deze training op mijn leven heeft gehad. Vele malen meer waarde dan enige reguliere scholing ooit heeft kunnen teweegbrengen. Achteraf gezien zeg ik: “Ik had het niet kunnen, maar ook niet willen missen.”
Veel mensen beseffen misschien helemaal nog niet dat ze iets aan hun eigen nood kunnen doen, dat ze iets aan hun eigen nood kunnen leren. We zijn er zo aan gewend geraakt dat we met onze fysieke en psychische problemen naar een arts gaan die het vervolgens voor ons mag zien op te lossen, dat we onze eigen mogelijkheden, onze eigen kracht, maar ook onze eigen verantwoordelijkheid uit het oog zijn verloren.
Leg je verantwoordelijkheid niet bij de ander, schuif je verantwoordelijkheid niet op iemand anders af, anders kom je er nooit vanaf.
Het bestaan nodigt je uit jezelf naakt onder ogen te leren komen, jezelf te leren kennen. Het bestaan nodigt je uit om vanaf de top van de boom diep af te dalen tot in de wortels, in de aller diepste en soms aller donkerste wortels. Dat zal zeker oncomfortabel zijn, ongemakkelijk. Dat is soms even slikken.
Het bestaan nodigt je uit om niets van jezelf in het duister te laten.
Jij bent de schepper van je eigen leven. Zodra jouw (in-)zicht verandert, verandert je kijk op de wereld, je kijk op de gebeurtenissen in je leven én je kijk op de ander.
Jouw inzicht verandert je relaties niet, maar verandert jezelf. En doordat jij zelf verandert, veranderen jouw relaties, verandert jouw wereld, vanzelf.
Alleen degene die niet-weten of die het niet begrijpen, proberen de wereld te veranderen zonder degene die de wereld manifesteert, te veranderen. Dit is een tamelijk zinloze bezigheid.
Er is geen ander die je kunt verslaan! Er is geen andere om te veroordelen of te bevechten! Je leeft naar buiten zonder ooit naar binnen te gaan.
De vraag waar je je voor gesteld weet, is of je bereid bent mijn woorden te ervaren en te laten inwerken. Weet dat zodra je begrip op de proef wordt gesteld, er een aanslag wordt gedaan op je oude vastgeroeste gedachtepatronen, dat je wordt uitgedaagd tot twijfel of dat je je misschien wel verontwaardigd voelt.
Het zijn de voorbodes dat er een kans op bewustzijnsgroei aan je voeten ligt. De keuze om je bij op je schreden terug te keren, hetgeen vaak gemakkelijker lijkt of om een voor jou onbekende weg die je allerhande nieuwe ervaringen biedt, te volgen, ligt bij jou!
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne ❤
Mijn inzicht was en nu weer naar boven komt, dat ik altijd een haat/liedjes relatie had met m’n vader. Op een avond heb ik hem ‘ontslagen van z’n taak op aarde om mij lessen te leren. na 3 dagen zag ik hem weer. Wat er toen gebeurde was zoooo bijzonder. hij was jneens heel trots op mij en ik kon niets meer fout doen. dus zo ook met m’n broer ook geprobeerd steeds meer naar me zelf te kijken wat moet ik nu leren of zien. Nu heb ik dit ook kunnen loslaten en zie hem anders. maar ook met m’n hele gevoel. Kan nu gewoon contact met hem hebben.
Dus je kunt het alleen maar zelf doen en niet steeds denken dat het aan een ander ligt, of degene moet veranderen. Maar het is niet makkelijk. Daarna voel jeje wel bevrijd en beter en kan veel anders zien.
Hoi Yvonne,
Mijn inzicht is dat ik mezelf beloof dat ik er voor mezelf ga. Maar dat ik het ook lastig vind om steeds weer te reflecteren. Oude wonden zijn dan nog niet geheeld. En dan ga ik weer in het denken zitten. Terwijl het voelen al zoveel meer geeft. Gisteren las ik een mooi stukje over balans. Balans kon niet maar cadans wel. Dit sprak me wel aan. Toch meegaan met wat is. Dankbaar zijn. Dankjewel voor je schrijven over verschillende onderwerpen.
Liefs, Anne Marie