Ook al kan ik misschien soms prachtige of zinvolle stukjes schrijven, denk nu niet dat het mij allemaal komt aanwaaien.
Ook voor mij geldt, dat ik telkens voor uitdagingen kom te staan. Zo ook: “Wat zie ik en wat zie ik nog niet?”
Toen ik een tijdje geleden met een van de groepsleden in een privégesprek belandde over programma’s die zich in het denken onophoudelijk afdraaien, zoals bijv. “Ik kan het niet” of “Ze moeten mij niet”. Oude programmaties – meestal vanuit je jeugd (vaak met linken naar opgedane pijn uit eerdere incarnaties, die in dit leven om een uitwerking vragen) die vervolgens keer op keer bevestigd zijn, waardoor het diepe ingesleten groeven in een grammofoonplaat zijn geworden – denderde in de door mij gegeven reactie plotseling de volgende zin bij mijzelf binnen. In deze beantwoording gaf ik tegelijkertijd ook mijzelf antwoord, namelijk…
“Alles is OK zelfs de groeve in de grammofoonplaat!”
Waarom zou het niet OK zijn om in een stukje programmatie en daar kun je van alles bij invullen, te belanden. Omdat ik – mijn denken – er een oordeel op heeft; omdat de buitenwereld – het collectieve denken – er een oordeel op heeft.
Ineens was het volkomen OK en kon ik een stukje afhankelijkheid waarin ik verzeild was geraakt, volledig accepteren. En weet je… op het moment dat ik het volledig accepteerde als een stukje programmatie, hoefde ik er niets meer mee, hoefde ik er niets meer aan te veranderen en toen kon het pas vanuit zichzelf veranderen.
Door het aan te kijken en volledig te accepteren.
Wij vechten met, veroordelen emoties waarvan we vinden dat we ze niet zouden mogen hebben.
Maar let op…laat ik dan gelijk de gelukskant ook maar onder het voetlicht brengen. Op het moment dat wij een moment van geluk, een moment van blijdschap ervaren, willen wij dit het liefst herhalen. Op dit moment heeft ons denken zich al over de ervaring ontfermt en gaat het geluk najagen. Hierbij is het tegelijkertijd een hechting geworden.
Ons grote “probleem” is dat wij – het denken – elke ervaring labelen in goed of slecht. Terwijl het slechts een ervaring is.
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne
Bekijk ook eens onze social media
