Je hebt het over grenzen aangeven. In mijn optiek is het juist en verstandig om grenzen aan te geven. Door de buitenwereld – onze spiegel – zien we wie wij zijn, maar ook wie wij tijdens dit menselijk leven hier op Aarde niet zijn of wellicht nog niet zijn. Hoewel dit laatste twijfelachtig is, immers we zijn Alles. Maar dan zou je kunnen zeggen dat het (nog) geen “gerealiseerd” bewustzijn is, we kunnen het nog niet praktiseren of hoeven het niet meer te praktiseren.
Het is heel gezond om jezelf kenbaar te maken en te laten zien wie je verkiest te zijn..
Als je het zielsniveau hier echter in betrekt, dan is het zinvol om goed te kijken naar wat zich aandient. Wat maakt het nodig dat je gebeurtenissen aantrekt, die het noodzakelijk maken dat je keer op keer je grenzen dient aan te geven of anders gezegd hoe ga jij innerlijk met grenzen om. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat een mens soms nog grenzeloos naar zichzelf of naar anderen leeft. En met grenzeloos naar anderen bedoel ik dat je niet stil staat bij wat je woorden of handelingen bij de ander teweeg brengen.
Je kunt in ieder geval voor ogen houden, dat er zich nooit iets in je leven voor doet, wat niet op de een of andere manier bij jou hoort, waar jij niet op de een of andere manier mee resoneert.
Moeten we ons pijn of leed of verdriet (blijven) laten aandoen, omdat het een hoger doel zou dienen?
Nee zeker niet, maar….. zolang er in jezelf nog elementen zitten, die niet zijn opgelost of zo je wilt, zijn uitgezuiverd, zal de kans groot zijn dat dit wel gebeurt. Vergeet nooit dat zolang wij nog affiniteit met iets hebben, dit in onze buitenwereld zal opduiken. Dit is ook gemakkelijker te zien, wanneer je naar anderen kijkt die bepaalde ervaringen hebben, die jij gewoonweg niet / nooit hebt.
Daarnaast kan het een troost zijn of het lichter maken te onderkennen en te weten dat onze zielen allemaal zo groot zijn, dat dit deel uitmaakt van ons zielenvoornemen om middels onze persoonlijke uitzuiveringsprocessen ook in de collectieve velden die nog steeds enorm vast zitten, te schonen.
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne
