Laat ik voorop stellen dat we als ziel allemaal aan elkaar gelijk zijn, maar dat ieder van ons als ziel een stukje van die grote Goddelijke werkelijkheid leeft en doorleeft. Tegelijkertijd hebben we allemaal als mens hier op Aarde te maken met een zekere sluier tussen deze aardse werkelijkheid en onze oorspronkelijke Goddelijke werkelijkheid. Er is dus sprake van een versluierd bewustzijn. En dit versluierde bewustzijn met daaraan toegevoegd de verschillen in opvoeding, cultuur en nog andere factoren brengt zonder meer onze verschillen in levensvisie teweeg. Maar nogmaals in kern zijn we gelijk!
Wanneer het uitgangspunt is dat we niet alleen als ziel, maar zeker ook als mens uniek zijn, dan vloeit hieruit op voorhand al voort… hoe zinloos het is om iemand te vertellen dat hij iets “verkeerd” ziet of wellicht “anders” zou moeten doen. Elk mens leeft immers in zijn eigen denk- en belevingswereld; zijn eigen persoonlijke waarheid.
Ook is het een zinloze bezigheid om iemand iets duidelijk te maken waar hij in zijn bewustzijn nog niet aan toe is, wat betrokkene nog niet kan zien, omdat “oude kaders”, “oude overtuigingen, verwachtingen en veronderstellingen” oftewel zijn huidige waarheden hem daarbij nog in de weg staan.
Een simpel voorbeeld hierbij is het boek dat je na een tijd voor de tweede keer leest. Je beseft ineens dat een bepaald aspect indertijd helemaal niet is binnengekomen, zelfs niet kon binnenkomen, omdat je er gewoon nog niet aan toe was om het geschrevene in je bewustzijn te bevatten.
Het mag dan ook duidelijk zijn dat de goedbedoelde adviezen, welke wij mensen elkaar te pas en te onpas geven, geen hout snijden. “Dat moet je niet doen.” of “Je moet ….” zijn hierbij veel gebruikte uitlatingen.
In onze huidige werkelijkheid – in deze tijd van “pandemie” kun je een groot verschil waarnemen tussen de zogenoemde waarheidszoekers en een deel van de mensheid welke hun waarheid slechts via de reguliere kanalen zoals televisie en kranten tot zich neemt.
Wanneer je vervolgens dan met de laatste in contact komt dan getuigt het in mijn optiek van weinig empathisch vermogen als je extreem gezegd – maar ik gebruik deze woorden om een en ander te verduidelijken – de ander onmiddellijk met een kreet om de oren slaat als “Waar je energie in stopt, dat versterk je.”
En dit brengt ons gelijk op het feit dat we onze verschillen niet wensen te dragen.
Een kleuter leg je ook geen wiskundesom voor. Daar kan het kind nog niets mee. En misschien gaat het voor de nieuwe generatie kinderen niet helemaal meer op, maar je begrijpt wel wat ik probeer over te brengen. We ontwikkelen ons stapje voor stapje, dus ergens staan we allemaal op die ladder van evolutie.
Dus een ander ding wat de mensheid nu mag leren is om onze waarheid niet aan een ander op te dringen. De enige reden waarom een mens dit wil doen is om zijn eigen eenzaamheid niet te voelen met betrekking tot zijn anders zijn.
Een werkelijke ont-moeting vindt niet en nooit plaats op het gerealiseerde bewustzijnsniveau waar jij staat, maar waar de ander staat! En dat zijn “de blokken”. Je kunt de ander ook nooit meenemen in bewustzijn, want dit is immers een innerlijk proces, een innerlijk proces van ont-waken. En elk moment dat je dit nog wel wil of zelfs wil afdwingen komt het ego, jouw ego om de hoek kijken. Het ego wat niet wenst te voelen/ervaren… wat er in dit moment is. Daarom wil je het beter weten.
Het vertrekpunt is altijd de werkelijkheid van de ander, ga naast die ander staan, voel de angst van de ander, voel de bereidheid van de ander om in de rij te gaan staan voor een vaccinatie, want dan zal alles immers weer normaal worden… voel en benoem en vraag, vraag uiterst belangstellend. Neem de ander serieus, uiterst serieus en dan misschien, heel misschien kun je vervolgens een heel klein zaadje planten.
Maar nogmaals de werkelijkheid van de ander nu is altijd het uitgangspunt en het vertrekpunt is NOOIT om jouw werkelijkheid als een deken over de ander uit te spreiden.
En of dit nu om een gewone dagelijkse ontmoeting gaat of een therapeutisch sessie deze handelwijze is nooit anders!
Nogmaals neem de moeite om naar de ander te luisteren, werkelijk te luisteren. Neem de ander serieus in waar hij/zij staat – wellicht valt er voor jou ook nog een boodschap in te ontdekken – maar ga de ander niet meenemen in een werkelijkheid waar hij (nog) niets mee kan en al helemaal niet met allerhande kreten, welke van weinig verbinding getuigen.
Het vertrekpunt is altijd het bewustzijnsniveau van de ander, de werkelijkheid van de ander. Luister hiernaar en stel jouw hart open. Ga hier nooit aan voorbij…
Misschien een goed moment om even bij stil te staan.
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
Yvonne,
Onderstaande: gecopieerde alinea – helpt mij het beter binnen laten komen door je heldere verwoording. Ik blijf het soms een kluif vinden dat een ander het niet voelt of ziet zoals ik dat ervaar. Heel leerzaam dus.
“Het vertrekpunt is altijd het bewustzijnsniveau van de ander, de werkelijkheid van de ander. Luister hiernaar en stel jouw hart open. Ga hier nooit aan voorbij…”
Amen ???????? Joke
Jij kan alles zo mooi verwoorden. Ik ben een grote voeler en hypersensitief. Ik luister naar de mensen (ben zelf verpleegster en therapeut). Ik ondersteun mensen in hun proces, want wij hoeven hun proces niet te veranderen. Elk mens leeft in zijn eigen waarheid en door te luisteren leren we de ander zijn waarheid kennen. Ingrijpen mogen we niet, maar veel mensen willen dit doen. Dit is ook voor mij grote energieverpilling en brengt me nergens. Met mijn open hart luisteren en veel meer kan ik niet doen.
Dank je om dit weer zo mooi te verwoorden.
Lieve
Verbeter de wereld begin bij jezelf….is toch grotendeels mijn motto. Grotendeels zeg ik omdat ik het nog steeds niet altijd kan laten de ander “mijn waarheid ” te vertellen. (Op te dringen…)
Het vertrekpunt is altijd het bewustzijnsniveau van de ander is een waardevolle tip Yvonne, dank je wel daarvoor! Daar ga ik mee aan de gang.
Groet, Barbara