Er lijkt een grote verschuiving op handen in de manier waarop we zaken doen en in de manier waarop mensen tegen het leven aankijken.
Wereldwijd is zichtbaar dat op alle niveaus structuren in elkaar storten. Deze kunnen zichzelf niet langer in stand houden. De manier waarop de banken, de politiek en veel ondernemingen gewoonlijk te werk gingen, is niet langer mogelijk. Zij boden ons een economie die gericht was op een alsmaar groeiende productie, steeds hogere winsten en een groei aan materieel bezit.
Ter bescherming van onze planeet en haar natuurlijke bronnen is het noodzakelijk dat de mens minder, dan wel anders gaat consumeren. Het bijkomstige gevolg van alle crises is dat we dit weliswaar niet geboren uit eigen beweging, maar geboren uit noodzakelijkheid beginnen te doen.
De mens is al die oude structuren moe. Velen voelen zich verraden en boos. Het lijkt wel alsof er wereldwijd een sluier van droefenis en gelatenheid over de mensheid hangt. Laat als voorbeeld dienen de politiek. Voor veel stemmers brengen de verkiezingen al lang niet meer, wat ze voor ogen hadden: namelijk een omslag in denken en daaruit voortvloeiend handelen. Kijk naar Griekenland, waar de bevolking – de mens – volledig ondergeschikt is gemaakt aan het economische en financiële systeem.
Lange tijd was winkelen onze belangrijkste remedie, maar zelfs dit vult nu niet langer het gat in ons hart.
We zijn getuige van een klimaatverandering en vervuiling op grote schaal. We hebben zelfzuchtig en op hebzucht gebaseerd geleefd en het milieu en de natuur van onze prachtige planeet volledig genegeerd. Nu worden we geconfronteerd met de bittere vruchten van onze zorgeloosheid en nalatigheid. De Aarde schreeuwt om aandacht en bezinning. Ons leven schreeuwt om aandacht en bezinning.
Nu! Dit is het moment voor fundamentele veranderingen. Iedereen voelt dit!
Competitie is heel lang onze slogan geweest. Het is een slogan waar we al vanaf de lagere school mee te maken hebben. We leren te wedijveren, we leren om de beste te zijn, we leren om te winnen en succesvol te zijn. Dit is in onze Westerse samenleving de norm geworden. Het doodt ons.
Wanneer we naar de natuur kijken, werkt alles samen. Het is alleen de “geciviliseerde”, de zogenaamde “beschaafde” mens die wedijvert. We staan in de vechtstand, we streven ernaar de beste te zijn, we streven naar de top, we willen winnen. Het is een mannelijk aspect met als gevolg een mangeoriënteerde samenleving.
Dit tijdperk is ten einde. Het is nodig dat we onze definitie van succes opnieuw definiëren. Het is nodig om een switch te maken van competitie naar samenwerking. Het is nodig en noodzakelijk dat we het hoofd met ons hart te verbinden.
De hervormingen die de laatste kabinetten weer voor ogen hebben, zijn geen hervormingen geweest, zijn geen vernieuwing. De maatregelen die over ons heen komen, zijn slechts meer van hetzelfde in een andere, aangepaste verpakking.
Vernieuwingen, hervormingen zijn fundamenteel iets totaal anders.
In onze tijd wordt een andere kijk, een nieuwe frisse kijk, gevraagd. Laten we naar ons geweten luisteren, naar de wijsheid van onze kinderen. Hier is de jongere generatie in het voordeel. Zij hebben de energie en de veerkracht om door alles heen te breken. Zij zijn de wereld van morgen!
Let wel hiermee zeg ik niet dat de oudere generaties zijn uitgerangeerd. De polarisering die gaande is, schaadt ons allen. Voor een evenwichtige opbouw van een samenleving dienen jong en oud, blank en zwart, christen, jood en moslim naast elkaar te kunnen bestaan. Allen hebben hun plek en spelen hun rol in het “toneelstuk” wat samenleving heet. Anders gezegd vanuit de verbinding doet alles en iedereen ertoe, doet dus ieder mens ertoe, doe jij ertoe.
Samenwerking verlangt een manier van denken die van een gefragmenteerde blik is getransformeerd naar een blik op het geheel, naar een blik op de totaliteit. Zelfzucht heeft hier niet langer een plek. Beslissingen zullen dan vanuit een volkomen ander gezichtspunt worden genomen, een gezichtspunt waarin aan alle aspecten en alle mensen die er bij betrokken zijn, recht wordt gedaan: Wat is goed voor de onderneming, wat is goed voor de werknemers en wat is goed voor de baas. Als we bereid zijn om op een dergelijke manier te leven, zal iedereen zich verantwoordelijk, verbonden en gerespecteerd voelen.
Laten we goed in de gaten houden dat het niet het geld is – geld is slechts een ruilmiddel – dat alle problemen veroorzaakt. Het is onze manier van denken. Onze manier van denken is in feite het enige waar we ons op zouden moeten richten. We kunnen met de huidige manier van denken geen nieuwe wereld tot stand brengen.
Toch liggen hierbij ook valkuilen op de loer. Met een item als “groen” lopen we het risico dat we ook weer in een nieuwe marketingstrategie belanden. Laten we in de gaten houden dat “groen” wortel schiet in het eenheidsbewustzijn, anders is het weer hetzelfde patroon in slechts een nieuwe verpakking.
We moeten ons realiseren dat we – ieder van ons – allemaal deze levende planeet bewonen. We zijn allemaal broeders en zusters en we leven samen met de bomen, de meren, de bossen, de bergen en de dieren. We kunnen niet langer doorgaan ons leefklimaat schade toe te brengen.
We horen een heleboel over mondiaal denken, maar mondiaal bewustzijn is van een heel andere orde. Dit het gevolg van het realiseren van eenheidsbewustzijn in je eigen hart. Dit betekent ten diepste “Oneness” en overeenkomstig handelen. Dit betekent ook niet langer angst en een gefragmenteerd denken eren. Dit betekent ook niet langer ontkennen en negeren wat werkelijk waar is.
En zie ik zag een nieuwe wereld…
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne
