Het gefragmenteerde denken
We hebben de neiging onszelf als iemand te zien die van de rest van de wereld gescheiden is. We zijn voortdurend bezig om een doel te bereiken en problemen op te lossen. Wanneer we het gewenste vervolgens bereiken, wanneer we krijgen wat we willen, duurt onze vreugde en blijdschap meestal niet lang. De drijfveer, stress en spanning om ons doel te bereiken is voorbij om spoedig plaats te maken voor desillusie en verveling. Het maakt niet uit hoe hard we ergens naar streven, het is nooit genoeg. We blijven onvervuld en rusteloos.
We zijn buiten onszelf altijd maar aan het zoeken naar aanvulling en voltooiing, maar zien hierbij volledig over het hoofd dat we onszelf continue gescheiden van het geheel denken.
Gelukkig raken steeds meer en meer mensen moe van al dit streven en denken na over werkelijk succes en blijvende tevredenheid. Velen komen tot het besef dat de frustratie en droefenis in feite het gevolg is van ons gevoel van afgescheidenheid van het geheel.
Wanneer iemand eindelijk stopt en zijn manier van denken te rusten legt in zijn hart, dan ontdekt hij dat er één geest is die alles doordringt. En dat niets of niemand buiten die verbinding is. Je ontdekt dat je hart je thuis is. En je wordt je ervan bewust dat de identificatie met deze afgescheiden identiteit – IK genaamd – een desillusie was en nooit waar is geweest. Dit besef is zulk een opluchting en zal een fundamentele verandering brengen in de manier waarop je in het leven staat en de manier waarop je te werk gaat.
De mystici hebben er door de eeuwen al van getuigd dat de waarheid en niets dan de waarheid je vrij kan maken. Wij zijn nu een nieuwe tijd binnen gegaan. Er zijn grote veranderingen gaande, niet alleen op onze planeet, maar in het hele universum en het lijkt erop dat we nu een heel andere tijdsspanne binnen stappen. Een tijdsspanne die meer op wat we vrouwelijke energie noemen, is gebaseerd. Meer (ver)zorgend en meer verenigd. (Ver)zorgend, verenigd, dienend, wetend, samenwerkend, gebaseerd op liefde en respect.
Zou dat wat gaande is echt sterk genoeg zijn om werkelijk een verandering teweeg te brengen?
Ik verwacht van wel. Er zullen zich waarschijnlijk nog wel een paar schokkende gebeurtenissen voordoen. Hopelijk niet, maar het valt beslist niet uit te sluiten. Het is een erg, erg grote overgang waar we doorheen gaan. We zitten er middenin.
Onderzoek wat werkelijk waar is, richt je aandacht naar binnen en luister naar je innerlijke wijsheid. Steeds meer keuzes zullen uit keuzeloosheid voortkomen, wanneer je gehoorzaamt aan wat er van binnen zichtbaar wordt. Het is het eind van inspanning en streven, het einde van innerlijke strijd, het einde van vechten voor vooruitgang of tegen iets. Dan zullen je handelingen in liefde verankerd zijn en je zal een natuurlijke neiging hebben om dienstbaar te zijn.
Een mens kan dienstbaar zijn aan de roep van zijn hart, de roep van zijn bestemming, de roep van de blauwdruk van je leven.
Hoe kun je deze natuurlijke aanleg aanwakkeren?
Vertrouw op jezelf, wees eerlijk, wees stil, 5 minuten per dag en luister naar je eigen innerlijk. Wees alleen maar stil. Het is heel gemakkelijk. Het kost niets.
Laat al je ideeën varen.
Veel mensen schenken in een bepaalde mate wel aandacht aan hun innerlijke wereld, alleen slechts zolang dit aangenaam voelt. Want, zodra deze zelfreflectie iets ongemakkelijks of pijnlijks raakt, dekken velen dit weer toe.
Zie alles onder ogen, precies zoals het is en sta niet langer toe dat angst je leidraad is. Kijk.
Dan kun en zul je op basis van liefde leven in plaats van op basis van geld. Je zult je meteen happy en op je gemak voelen, ongeacht wat. Dan leef je totaal.
Herinner je om zonder doel te leven. We hoeven alleen maar eerlijk te zijn, zodat het niet langer nodig is om in een verstikkend web van regels en voorschriften te leven. Bewust van onze onderlinge verbondenheid zullen we onze samenleving opnieuw moeten uitvinden. ALLES zal omgevormd moeten worden! Het is nodig dat we onszelf trouw zijn. We moeten ophouden om ons met angst en controle bezig te houden. Laten we ons beste leven leiden!
Een utopie?
Is het mogelijk dat we een samenleving creëren, waarin geen mens hoeft te werken of wellicht slechts een gering aantal uren. Waarin het werk slechts bestaat uit een creatief bewuste taak, welke met liefde en plezier wordt uitgevoerd, werk dat als bevredigend wordt ervaren. In een dergelijk samenleving beschikt de mens over veel vrije tijd om zijn persoonlijke talenten te ontplooien, hobby’s uit te oefenen of die studie te volgen, waarin hij interesse heeft.
Onmogelijk? Het is slechts een van de talloze mogelijkheden waaruit we kunnen kiezen!
En zie ik zag een nieuwe wereld…
Nu ben ik heel benieuwd
Wat is jouw grootste inzicht na het lezen van mijn blog? Laat je het weten door je reactie in het reactieveld hieronder te plaatsen? Ik ben je altijd dankbaar als je de tijd neemt om mijn blog te lezen en erop te reageren!
In liefdevolle verbondenheid – Yvonne
