De verschuiving naar “The truth of who I AM”…
Gisteren ontstond in mij het besef dat de veren die ik op mijn pad tegenkwam daar door mijzelf neer waren gelegd.
Afgelopen nacht werd ik wakker in een totaal andere bewustzijnsstaat. Mijn lichaam voelde ik slechts in de verte aanwezig. Er was alom stilte.
Vanuit de “ogen” van Source keek ik naar alle vriendelijke en onvriendelijke woorden die ooit tot mij gesproken zijn met het innerlijk besef dat beide door mijzelf geschapen zijn.
Vanuit de “ogen” van Source keek ik naar de oorlog in de Oeka… waarbij niets in mijzelf in beweging kwam. Geen enkel oordeel, geen enkele rimpeling roerde mijn alomtegenwoordige bewustzijnsstaat. Slechts het besef dat ook dit mijn creatie was.
Vanuit de “ogen” van Source keek ik door mijn huis, de bank waarop ik dagelijks zat en ik besefte dat vanuit het kleine Yvonne zelf, ik niets anders kon dan naar de winkel gaan om daar de bank op te halen die door mijzelf als Source geschapen was.
Alles is Source, alles ben ik als I AM. De veren, maar ook de vlinder die in de tuin voorbij dartelt.
Mijn blik is verschoven. Terwijl ik deze woorden neerschrijf en mijn ogen opnieuw door mijn woonkamer laat dwalen, zie ik alle meubelstukken, alle decoratie als nieuw. Ik heb ze zelf geschapen, ze bepalen mij als Schepper. Ik ben het.
Toen ik wakker werd zat er onder mijn slaapkamerraam luidkeels een duif in mijn tuin te koeren. Mijn kleine menselijke ikje reageerde ogenblikkelijk met de gedachte: “Nou als ik dit geschapen heb, dan mag het wel wat rustiger.” De duif viel een aantal tellen stil en begon voorzichtig weer te koeren. Zijn geluid was niet “natuurlijk” meer. Zijn gekoer kwam rustiger terug. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht…. “I AM”.
Het is geen wonder dat ik voel een maand in stilte te moeten zijn.
Hoe zou het voor jou zijn om vanaf vandaag bij alles wat je ziet, bij alles wat je tegenkomt, te beseffen dat jij de Schepper van dit alles bent.
Nu ben ik heel benieuwd
Yvonne ❤
